#77 Pamiętnik księgarza - Shaun Bythell

Jedną z nielicznych klientek była kobieta, która przez dziesięć minut spacerowała po sklepie, po czym podeszła do kasy i zapytała: "No ale czym jest ten Book Shop? Sprzedajecie książki? Czy ludzie po prostu przychodzą i je biorą?". Przez chwilę byłem tak zszokowany, że zabrakło mi słów.

Shaun - bibliofil, księgarz i specyficzny mizantrop pochodzący z Wigtown, miasta książek. Pod wpływem chwili postanowił przejąć podupadający antykwariat w swoich rodzinnych stronach. Jak się domyślacie, była to jedna z tych decyzji, które wywracają życie do góry nogami. Dlatego zaczął prowadzić dziennik, który pokazuje, że życie antykwariusza, to wcale nie jest tylko i wyłącznie przesiadywanie pomiędzy regałami uginającymi się pod ciężarem wybitnej literatury, ale kawałek ciężkiego chleba.

Literatura szkocka, europejska i światowa. Książki tematyczne, powieści, literatura dla dzieci. U Shauna znajdziecie wszystko - począwszy od szesnastowiecznej Biblii, poprzez pierwsze wydania kryminałów Agathy Christie, skończywszy na albumach z autografami i dedykacjami. Znajdziecie tam też postrzelonego Kindla, kilka ręcznie rzeźbionych lasek czy dwie antyczne etażerki. 

#76 Lista Lucyfera - Krzysztof Bochus

Teraz musiał wrócić do wypełniania zadania. Tylko wtedy jego robota będzie miała sens. Dokładnie obandażował głowę trupa, warstwa po warstwie, począwszy od szczęki, a skończywszy na szczycie głowy. Nie śpieszył się. Opatrunek musiał być zrobiony jak należy. Tak jak u mistrza.

Gdańsk, miasto na wskroś turystyczne, w którym dochodzi do morderstw z malarstwem w tle. Morderca nie pozostawia po sobie żadnych śladów, a jego ofiary wydają się być sobie bardzo odległe. Policja nie ma żadnych tropów ani poszlak do momentu, w którym morderca postanawia skontaktować się z młodym dziennikarzem, Adamem Bergiem. To właśnie on, jako tuba mordercy, ma informować opinię publiczną o dalszych krokach samozwańczego Lucyfera, który sporządził listę osób niegodnych dalszego życia. Dziennikarz zostaje wciągnięty w grę, w której stawką staje się także jego życie.

Jakie pobudki kierują mordercą? Czy zabija dla własnej przyjemności? Kieruje się nienawiścią do świata, chęcią zemszczenia się, a może fascynacją dziełami nawiązującymi do śmierci? Morderca, pozostając nieuchwytnym, sieje panikę, którą podsycają media żądne sensacji.

#75 Nóż - Jo Nesbø

Harry obudził się, drgając, i zapatrzył na pokój. Echo jego własnego krzyku ciągle odbijało się od ścian. Spojrzał na zegarek. Dziesiąta. Wieczorem. Zrekonstruował ostatnie trzydzieści sześć godzin. Przez wszystkie był mniej lub bardziej pijany, w żadnej nic się nie wydarzyło, a mimo to potrafił utworzyć coś w rodzaju osi czasu bez dziur. Z reguły mu się to udawało. Ale sobotni wieczór w Jealousy były jednym niekończącym się blackoutem.

Chciałoby się rzec, że to wielki powrót. Jednak Harry Hole to nie jest bohater, który wraca w glorii i chwale - wrócił do punktu wyjścia, w którym znowu pije, a po wyrzuceniu z domu przez Rakel, wrócił na stare śmieci na Sofies gate. Spotykamy go w momencie, gdy budzi się na kacu, a na swoich dłoniach i ubraniu dostrzega sporo krwi. Poprzednia noc to tylko strzępy i urywki, które Hole próbuje złożyć w całość. I mimo, że w jego życiu zdarzyło się wiele, a śmierć była na porządku dziennym, koszmar, który właśnie się rozpoczął, jest czymś, na co nawet on nie jest przygotowany.

I tak naprawdę nic więcej na temat fabuły nie można powiedzieć, ponieważ większa liczba szczegółów i wątków zdradzonych z pierwszych stron będzie spoilerami. W tej książce akcja zaczyna się już w pierwszych rozdziałach, a czytelnik niemal odrazu jest wrzucony w wir makabrycznych wydarzeń.

#74 Przyjaciel - Sigrid Nunez

- Powiem ci, dlaczego chciałam z tobą porozmawiać. - wtedy moje serce z jakiegoś powodu zaczyna walić jak szalone. - Chodzi o psa. - O psa? - Tak, chciałabym zapytać, czy możesz go wziąć. - Wziąć go? - Dać mu dom.

Główna bohaterka, która nie ujawnia swojego imienia, traci wieloletniego przyjaciela. Odbierając sobie życie, pozostawił kobiecie uczucie pustki, której niczym nie sposób wypełnić, i żałobę, która przytłacza jej dotychczasowe życie. Pozostawił także psa - doga niemieckiego znalezionego w parku przed laty. I choć bohaterka nie planowała posiadać żadnych zwierząt, zabiera Apolla do swojego małego mieszkania w centrum Manhattanu.

Przyjaciel to historia o przyjaźni pomiędzy ludźmi i zwierzętami, ale też historia o miłości i smutku. Opowieść o przeżywaniu żałoby i radzeniu sobie z samobójstwem bliskiej osoby. Nie brakuje także krytycznego spojrzenia na młode pokolenie, które pisarstwo i literaturę traktuje jako trampolinę do osiągnięcia błyskawicznego sukcesu.

#73 Sztywniak. Osobliwe życie nieboszczyków - Mary Roach • PRZEDPREMIEROWO •

• Premiera 3 lipca 2019 roku • 

Na wielkich bazarach dwunastowiecznej Arabii, jeśli wiedziałeś, gdzie szukać, miałeś sporo gotówki oraz torbę na zakupy, na której ci nie zależało, mogłeś okazyjnie wystarać się o coś, co nazywano zmlefikowanym człowiekiem. [...] Zmlefikowany człowiek to martwe ludzkie szczątki przesycone miodem.

Sztywniak to nie jest kolejna książka o umieraniu i o badaniach z zakresu medycyny sądowej. To książka, która opowiada o życiu po życiu i to zdecydowanie nie w aspekcie duchowym. Co się dzieje z ludzkimi ciałami po śmierci? Czy są tylko skazane na pochówek w ziemi lub kremację? Czy trup może przeżyć coś więcej niż tylko pogrzeb?

Mary Roach zadała sobie wiele trudu, by w swojej publikacji zebrać wszelkie dostępne informacje na temat kostnic, krematoriów, zakładów pogrzebowych i laboratoriów. Sprawdziła wiele z miejskich legend podróżując po świecie - ustaliła, że doniesienia o klopsikach z ludzkiego mięsa nie zawsze są prawdziwe, a ciało po śmierci może nawet wybrać się na Harvard.

#72 Floryda - Lauren Groff

Kiedy na Florydzie wychodzisz na dwór, zawsze obserwuje cię jakiś wąż: węże w mierzwie, węże w krzakach, węże czekające na trawniku, aż wyjdziesz z basenu, żeby mogły się w nim zanurzyć, węże gapiące się na twoją wyglądającą jak mysz kostkę i zastanawiające się, jakie to byłoby uczucie zatopić w niej głęboko zęby jadowe.

Dziewczyna, która z dnia na dzień zostaje porzucona i staje się bezdomna. Kobieta starająca się samotnie przeżyć huragan w swoim starym domu. Matka, która próbuje wybiegać złość. Dwie opuszczone siostry, które nie rozumiejąc co się wokół nich dzieje, próbują przetrwać. Kobieta spędzająca wakacje ze swoimi synami z dala od cywilizacji i łączności telefonicznej.

Floryda to nie tylko miejsce skąpane słońcem, idealnie piaszczyste plaże i woda, w której można się zrelaksować. To także obszary dalekie turystycznym szlakom, gdzie pełno mrocznych zaułków i strachu, a przede wszystkim węży. To miejsce, które połyka i wypluwa swoich mieszkańców, oferując im w zamian strach i niemoc.

#71 Challenge Accepted! - Celeste Barber • PRZEDPREMIEROWO •

• Premiera 19 czerwca 2019 roku •

Pierwsze fotowyzwanie #celestechallengeaccepted było łatwe. Na zdjęciu była laska wygięta w dziwnej pozie jogi na klatce schodowej. Zamieściłam swoją wersję na moim Instagramie i na prywatnej stronie na Facebooku [...] z podpisem "Zaczynam coś nowego". Spodobało się - to znaczy spodobało się moim znajomym, którzy zostawili mi rozbawione komentarze. i tyle.

Celeste Barber, kobieta orkiestra - aktorka, komik, pisarka, była tancerka. Ale także kreatorka jednego z najpopularniejszych kont na Instagramie, które aktualnie jest obserwowane przez prawie 6 milionów użytkowników. Jeśli niewiele Wam to mówi, to więcej pewnie powie to: to ta kobieta, która robi parodie zdjęć gwiazd oraz celebrytów i umieszcza przy nich hasztag #celestechallengeaccepted.

Tak, jak w zdjęciach, tak i w książce autorka nie idzie na kompromisy. Nie upiększa, nie używa ładnych słów. Pokazuje swoją rzeczywistość taką, jaką jest. I robi to z dużą dawką autoironii, jakiej do tej pory nie spotkaliście.

#70 Opiekunka - Sheryl Browne • PRZEDPREMIEROWO •

• Premiera 5 czerwca 2019 roku •

- Niepotrzebnie - odparł, patrząc jej w oczy. - Zawsze możesz się do mnie zwrócić. Przyjadę, jeśli będziesz chciała porozmawiać albo gdybyś potrzebowała ochrony. Przyrzekam ci to, Grace.

Małżeństwo z kilkuletni stażem, Melissa i Mark, postanawiają przyjąć pod swój dach sąsiadkę Jade po tym, jak jej dom spłonął. Młoda dziewczyna niemal natychmiast nawiązuje świetny kontakt z ich dziećmi - kilkuletnią Poppy i niespełna roczną Evie, dlatego propozycja pracy jako opiekunka córek Cainów wydaje się być zupełnie naturalna. Kiedy Mark, policjant, rozpoczyna wyjątkowo trudne dochodzenie w sprawie zaginięcia dziewczynki, Jade staje się niezastąpioną pomocą dla Melissy, która oprócz zajmowania się dziećmi, rozwija swoją własną firmę. Rodzina z dnia na dzień staje się coraz bardziej zależna od opiekunki.

Jednak od momentu wprowadzenia się młodej kobiety do rodziny Cainów, ich życie rodzinne zaczyna się rozpadać. Pojawiają się problemy, które do tej pory ich nie dotyczyły, a codzienność zaczyna się coraz bardziej załamywać. Jednak przez długi czas, małżonkowie nie podejrzewają, że nie wszystko dzieje się przypadkowo, a gdy Mark zaczyna wracać myślami do przeszłości, nabiera podejrzeń co do prawdziwej tożsamości Jade. Ale czy nie jest za późno na zmianę biegu wydarzeń?

#69 Ludzie. Krótka historia o tym, jak spieprzyliśmy wszystko - Tom Phillips

[...] Nasz umysł potrafi wymyślać koncerty, miasta i teorię względności, a jednak bez pięciu minut bolesnych rozważań nie umie zadecydować, jakie chipsy chcemy sobie kupić.

Ostatnie 70 tysięcy lat było długą drogą dla naszego gatunku, homo sapiens. Zeszliśmy z drzew, chociaż biedna Lusi spadła z dużym impetem, i zaczęliśmy rozwijać swoje życie pod nimi. Początkowo posługiwaliśmy się kamieniami i patykami, przechodziliśmy przez etapy fascynacji różnymi udogodnieniami, na ultranowoczesnych maszynach skończywszy. Nieodzownymi zdobyczami pozostają kultura, przemysł i technologia - to one stawiają ludzi na szczycie łańcucha pokarmowego.

Jednak historia homo sapiens nie jest taka różowa. Po drodze zaliczyliśmy wiele wpadek, a czasem udało nam się coś wybitnie spieprzyć. I to o tym jest ta książka. Phililips napisał historię ludzkości w bardzo skróconym wymiarze, jednak nie skupił się na sukcesach. Postanowił pokazać spektakularne porażki i uzmysłowić nam, że fakapy chodzą po ludziach, a ludzie niekoniecznie chcą się uczyć na błędach.

#68 Czekaj, mrugaj - Gunnhild Øyehaug

Dlaczego musi nagle na wszystkim się zastanawiać i ważyć każde słowo, dlaczego po prostu nie może mówić rzeczy wprost? Czy teraz, gdy o tym pomyślała, osiągnięcie takiego stanu, w którym mówiłaby w nieprzemyślany sposób, ale swobodnie, jest niemożliwe?

To nie jest książka, która ma jednego narratora. To nie jest też publikacja, która opowiada jednoliniową historię. To zbiór osób i ich opowieści, które przeplatają się ze sobą, chociaż dzielą ich kilometry, czasem pokolenia, a najczęściej jednak doświadczenie życiowe. 

Młoda studentka, Sigrid, mimo początkowego zauroczenia kolegą ze studiów, zakochuje się w pisarzu. Elida, dziewczyna z małego miasteczka, spędza czas ze swoim chłopakiem na wyjeździe, choć tak naprawdę nic do niego nie czuje, bo od lat pozostaje zakochana w przypadkowo spotkanym mężczyźnie. Basistka Wanda rzuca wieloletniego partnera i próbuje na nowo zdefiniować swoje życie. Artystka Trine zmienia się pod wpływem dziecka, a wschodząca reżyserka romansuje z żonatym mężczyzną.

#67 Pilot ci tego nie powie - Patrick Smith

>> Pierwsza, biznesowa, ekonomiczna... Gdzie ja w końcu siedzę i na czym polega różnica?
Do pewnego stopnia to kwestia interpretacji, ale istnieją cztery standardowe kabiny: klasy pierwszej, klasy biznes, klasy ekonomicznej i Ryanair. Okej, tak naprawdę są trzy klasy: pierwsza, biznes i ekonomiczna. [...]

Podróże dalsze i bliższe wymagają korzystania z najróżniejszych środków transportu. Coraz częściej podróżujemy samolotami, które w dalszym ciągu skrywają przed pasażerem wiele tajemnic. Ile ważą samoloty? Czy turbulencje mogą być śmiertelne? Czemu bilety mają tak różne ceny, a pasażerom przydziela się konkretne miejsca? Co dzieje się z zawartością samolotowych toalet?

Obecnie dla wielu osób loty samolotem stanowią normalny środek do podróżowania, dla pozostałych są wyborem nie do zaakceptowania. Lotnisko, odprawa i wejście do samolotu okazują się być skomplikowane, czasem kłopotliwe, a nie rzadko po prostu przerażające.

#66 Ty - Caroline Kepnes • PRZEDPREMIEROWO •

Nie przyszłaś tu po książki, Beck. Nie musiałaś wypowiadać mojego imienia. Nie musiałaś się uśmiechać ani mnie słuchać. Ale to zrobiłaś. Na potwierdzeniu widnieje twój podpis. To nie była transakcja gotówkowa ani karta debetowa. To było coś prawdziwego. Przyciskam kciuk do papieru, mokry tusz, którym napisałaś swoje imię i nazwisko, odbija się na mojej skórze.

Do księgarni w East Village wchodzi początkująca pisarka, która staje się obiektem zainteresowania pracującego tam Joego. Zauroczony mężczyzna zapamiętuje dane z karty kredytowej młodej kobiety i wyszukuje ją w Internecie. Jej profile w mediach społecznościowych są publicznie dostępne, co sprawia, że stają się źródłem informacji dla Joego. Również stamtąd dowiaduje się, że tego wieczoru Beck planuje pojawić się w barze na Brooklynie. W ten sposób może się z nią ponownie spotkać, pozornie przypadkowo…

Mężczyzna powoli i wytrwale przejmuje kontrolę nad życiem Beck. Robi wszystko, by wpadła w jego ramiona. Staje się jej idealnym, wymarzonym chłopakiem, jednocześnie po cichu usuwając przeszkody, które stoją na drodze do ich szczęścia. Nawet jeśli oznacza to, że musi kogoś zamordować. Obsesyjny związek szybko nakręca spiralę śmiertelnych konsekwencji…

#65 Rób swoje. Jak być tym, kim jesteś, i korzystać z tego, co masz, aby dostać to, czego chcesz - Sarah Knight

Czujesz, że zbyt wiele czasu i energii poświęcasz na życie na cudzych warunkach oraz na spełnianie oczekiwań innych? Masz problemy z akceptacją siebie, uświadomieniem sobie swoich mocnych i słabych stron? Nie czujesz się pewna siebie i zamartwiasz się tym, co pomyślą inni? Najsłynniejsza na świecie antyguru pokazuje, jak mówić "nie", postawić granice i powiedzieć "stop" marnowaniu czasu, energii oraz pieniędzy na rzeczy, które nie przynoszą ci radości.

Rób swoje to poradnik, który nie zarzuca czytelnika radami jak wyglądać lepiej, jak czuć się lepiej i co robić, by być lubianym. Nie ma tu wskazówek co na siebie wkładać, jak czesać włosy i jak rozmawiać z ludźmi. To książka o tym, jak zaakceptować siebie i czuć się dobrze ze swoimi wszystkimi zaletami i wadami. Uczy stawiania granic, mówienia pas rzeczom i działaniom, które nie niosą ze sobą żadnych korzyści i radości. Tak mała lekcja asertywności i samolubności, która procentuje w pozytywny sposób.

#64 Help me! - Marianne Power

W życiu każdej kobiety nadchodzi moment, gdy uświadamia sobie, że dłużej tak być nie może. W moim przypadku stało się to pewnej niedzieli, kiedy byłam na kacu.

Mając całkiem udane życie towarzyskie, ciesząc się niezależnością dziennikarską i odnosząc sukcesy zawodowe, Marianne Power doszła do wniosku, że nie jest ze swojego życia zadowolona. Nigdy nie była w poważnym związku, nie posiadała żadnych oszczędności, a jej neurotyczny charakter sprawiał, że cały czas żyła w niepokoju, miała zaniżoną samoocenę, a zamartwianie się było jej chlebem powszednim. Mając trzydzieści sześć lat, postanowiła przeprowadzić na sobie samej eksperyment, który w swoim założeniu miał sprawić, że jej życie będzie szczęśliwe, a ona sama będzie atrakcyjna.

Na realizację swojego planu przeznaczyła rok, a każdy miesiąc miał upłynąć pod znakiem innego poradnika, bo to właśnie poradniki miały sprawić, że jej życie będzie idealne. Oprócz samego czytania, w planach miała przeniesienie zaleceń w skali jeden do jednego. Marianne była przekonana o tym, że książki to jedyne rzeczy, które są w stanie jej pomóc.

#63 Piękna młoda żona - Tommy Wieringa

- Między panem a mną jest dziesięć lat różnicy. Pan należy raczej do mojego pokolenia. Miałem nadzieję, że zajmie się mną na starość, ale tymczasem wygląda na to, że będzie pchała pański wózek. Chce pan tego, by moja córka stała się pana opiekunką?

Edward Landauer to człowiek sukcesu - jest znanym i cenionym naukowcem, nieźle zarabia i może pozwolić sobie na wygodne życie. Po przekroczeniu czterdziestki, przypadkowo spotyka kobietę, która zawładnęła jego dotychczasowym życiem. Dzięki determinacji, udało mu się ją zdobyć i uczynić swoją żoną, co traktuje jak zdobycie kolejnego trofeum. Ruth i Edward wydają się być stworzeni dla siebie, a w oczach innych uchodzą za wręcz idealną parę, chociaż oboje dzieli ponad 15 lat różnicy.

Kolejnym krokiem, na który decydują się wspólnie, jest posiadanie dziecka. Niestety nie jest to takie łatwe, ponieważ, z racji swojego wieku, Edwarda dopadają ograniczenia biologiczne, co stanowi przyczynę powolnego procesu upadku mężczyzny jako męża, ale i samego procesu rozpadu małżeństwa.

Nie zestarzeją się wspólnie z Ruth. On już jest stary i jeżeli demografia zastosuje swoje ogólne zasady, nie dotrwa odpowiedniego czasu, by zobaczyć starzenie się Ruth. Oddałby wiele, żeby móc wrócić do samego początku, kiedy te sprawy nie doskwierały mu jeszcze tak jak obecnie. Tryumf, gdy ją zdobył! Ale teraz, sześć lat później, wiedział, że to było nietrwałe zwycięstwo. To, co zaczęło się jako tryumf, teraz okazało się nierówną walką.

Wieringa portretuje mocno utarty schemat - związku, w którym jedno z partnerów jest sporo starsze od drugiego. Robi to w sposób bardzo przemyślany - narratorem jest mężczyzna, który w średnim wieku spotyka miłość swojego życia. Dwudziestokilkuletnia kobieta w pierwszych miesiącach sprawia, że Edward zaczyna się czuć o wiele młodziej niż wskazuje na to jego metryka, jednak po przejściu początkowego stanu euforii, do głosu dochodzą jego ograniczenia fizyczne. Najbardziej wybrzmiewają, gdy para zaczyna starać się o dziecko. W wyniku przeprowadzonych badań, okazuje się, że plemniki Edwarda są mało ruchliwe, a szanse małżeństwa na zostanie biologicznymi rodzicami są bardzo niskie. Mimo wszystko, para nie rezygnuje z obranego celu, jednak jest to zalążek początku bardzo burzliwego i trudnego dla obojga okresu.

Edward od samego początku jest bohaterem, którego ciężko polubić, jednocześnie jednak bardzo trudno jest mu nie współczuć. To postać na wskroś tragiczna, bo to, co stanowiło dla niego szczęście i życiowe spełnienie, zaczyna być jego przekleństwem. Rozpad relacji z żoną i uwydatnienie się między nimi różnic spowodowanych wiekiem, stanowi początek powolnego staczania się moralności Edwarda, a on sam zamiast czuć się młodziej przy młodszej żonie, zauważa, że to właśnie ona szybciej się przy nim starzeje. Próbując niejako ratować się przed starością oraz odrzuceniem żony oraz obarczaniem go winami za wszelkie niepowodzenia, Edward wplątuje się w dwuznaczne sytuacje z jeszcze młodszymi osobami.

[...]  Ona nie musi się o wszystkim dowiedzieć, a on, jeśli teraz skończy ze wszystkim, co go ciągnie w dół, i elegancko zwiąż luźne nitki, z czasem o tym zapomni. Będzie tak, jakby to się nigdy nie wydarzyło [...]

Każde wydarzenie, którego doświadcza już jako ojciec, powoduje w nim postępujące zgorzknienie, ale też i znieczulicę. Zaczyna odbierać swoje środowisko jako czynnik hamujący, ale i wręcz cofający go we własnym rozwoju i spełnieniu. Jednocześnie pokazując, że w dzisiejszych czasach ludzie zamiast naprawiania relacji czy rzeczy, wolą zaopatrzyć się w nowe, a problemy są starannie zamiatane pod dywan i zamykane w szafie na klucz, żeby nie musieli się z nimi konfrontować.

Ocena:

#62 Śliska sprawa - Volker Kutscher • PREMIEROWO •

- Wiem, że ma pan znajomości, panie Racie! - wydarł się Lanke. - Lecz jeśli wydaje się panu, że dzięki temu nie będzie pan musiał zajmować się brudną robotą, to grubo się pan myli. Nikogo się tu nie oszczędza! A tym bardziej nie mam zamiaru oszczędzać człowieka, o którego nie prosiłem!

Berlin, lata dwudzieste. Komisarz Gereon Rath zostaje przeniesiony do tutejszej policji z Kolonii, gdzie był zamieszany w sprawę nieuzasadnionego zastrzelenia człowieka. Do tej pory pracował w policji kryminalnej, jednak karierę w Berlinie rozpoczyna od wydziału obyczajowego, co jest dla niego równoznaczne ze służbową degradacją.

Gdy ze stołecznego kanału zostają wyłowione zwłoki, a stan ich kończyn wskazuje na tortury i śmierć niezwiązaną z utonięciem, komisarz Rath postanawia na własną rękę poprowadzić śledztwo. Równolegle do działań wydziału kryminalnego, prowadzi swoje osobiste dochodzenie, które zaczyna mu szkodzić. I to na tyle skutecznie, że w pewnym momencie zostaje skierowany do nadzorowania śledztwa przeciwko samemu sobie.

#61 Ogród Zuzanny. Warto walczyć o tę miłość - Justyna Bednarek, Jagna Kaczanowska • PRZEDPREMIEROWO •

•  Premiera 24 kwietnia 2019 roku • 

Powtarzałam wam to wiele razy, kochanie: między ludźmi wszystko jest możliwe. I nawet jeśli on czy ona zboczyli z utartego szlaku, nie musi to oznaczać końca.

Ogród Zuzanny. Warto walczyć o tę miłość to kolejna odsłona powieści obyczajowej o kobiecej wielopokoleniowej rodzinie i jej sąsiadach oraz przyjaciołach. Tym razem jednak główną bohaterką jest Kazia Leszczyńska przechodząca kryzys małżeński. Leszczyńscy od zawsze uchodzili za wzór kochającego się małżeństwa, którego nie była w stanie osłabić nawet nieskrywana niechęć matki Ludwika do synowej, twierdzącej, że Kazimiera nie jest najlepszą kandydatką na żonę swojego jedynaka.

Mimo silnych uczuć i więzi pomiędzy małżonkami, z czasem w ich związku zaczyna pojawiać się znudzenie, a samej Kazi zaczyna brakować czegoś, czego nie potrafi nazwać. Z tygodnia na tydzień kryzys zaczyna się pogłębiać, a Leszczyńscy oddalają się od siebie. Do tego wszystkiego w sąsiedztwie zamieszkuje dawna sympatia z lat młodzieńczych Ludwika, co powoduje, że Kazia przesądza o romansie swojego męża. Kontakty z córkami też zaczynają układać się nieciekawie, dlatego kobieta koncentruje się na pisaniu powieści, która odciąga ją od codziennych kłopotów.

#60 Kociarz - Kristen Roupenian • PRZEDPREMIEROWO •

 •  Premiera 24 kwietnia 2019 roku  • 

Zauważyła, że Robert obserwuje ją bacznie, chcąc pewnie wyczuć, jakie wrażenie zrobił na niej jego dom. I - jakby strach nie był całkiem gotowy wypuścić ją ze swoich szponów - przemknęła jej przez głowę szalona myśl, że może to nie jest zwyczajny pokój, lecz pułapka, która miała wprowadzić ją w błąd, przekonać, że Robert jest normalnym człowiekiem, takim jak ona, podczas gdy w rzeczywistości pozostałe pomieszczenia były puste albo wypełnione trupami, porwanymi ludźmi, kajdanami czy inną makabrą.

Margot to dwudziestoletnia studentka, która dorabia sobie pracując w kinie. Pewnego dnia poznaje w nim Roberta, mężczyznę po trzydziestce. Nieudany żart ze strony dziewczyny, staje się początkiem dziwnej relacji - oboje opierają ją tylko i wyłącznie na komunikacji poprzez smsy. Po upływie kilku tygodni, Robert zaprasza ją na randkę, która okazuje się jednym wielkim nieporozumieniem, a mimo to, żadne z nich jej nie przerywa, a ich relacja toczy się dalej.

#59 Skradzione dziecko - Sanjida Kay • PRZEDPREMIEROWO •

 •  Premiera 24 kwietnia 2019 roku  • 

Siedzę więc na ławce i obserwuję cię zza płachy gazety. Sycę tobą wzrok niczym spragniony wędrowiec, który po długiej wędrówce dotarł do oazy na pustyni. Masz oczy w tym samym kolorze co ja. Zupełnie nie przypominasz swojej adopcyjnej matki, ojca ani braciszka. Co za ulga, że jesteś zdrowa i szczęśliwa, chociaż rozpaczliwie drobna jak na swój wiek. Przez wszystkie te lata dręczył mnie niepokój, czy twoi fałszywi rodzie dobrze się tobą opiekują, czy darzą cię miłością.

Zoe i Ollie to wieloletnia para z kilkuletnim stażem małżeńskim, która przez długi czas starała się o dziecko. W końcu stali się adopcyjnymi rodzicami wcześniaka - bardzo drobnej i obarczonej alkoholowym zespołem płodowym Evie. Po kilku latach ich rodzina powiększyła się o kolejne dziecko - tym razem ich biologiczne. Gdy chłopiec kończy dwa lata, ich dotychczasowe życie ulega zmianie. Evie zaczyna znajdować dziwne listy i drobne prezenty, a ich autor podpisuje się jako prawdziwy tata. Nadawca twierdzi, że dziewczynka została mu skradziona.

#58 Fizyka smutku - Georgi Gospodinow

Fizyka smutku - najpierw klasyczna fizyka - była przedmiotem mej uwagi przez kilka lat. Smutek, tak jak gazy i opary, nie ma własnej objętości i formy, a przejmuje formę i objętość naczynia lub przestrzeni, którą zajmuje. Czy skłania się ku gazom szlachetnym? Raczej nie, jakkolwiek nazwa ta byłaby pociągająca. Gazy szlachetne są jednorodne i czyste, monoatomowe, poza tym są bezbarwne i bezwonne. Nie, smutek nie jest helem, kryptonem, argonem, ksenonem, radonem... On ma zapach i barwę. Niczym gaz kameleon, który zmienia wszystkie kolory i zapachy świata, podobnie jak różne kolory i zapachy łatwo mogą go aktywować.

Historia zaczyna się w 1925 roku na jarmarku. Nastoletni chłopiec, mając piątaka od ojca, bije się z myślami na co go wydać. Decyduje się całą kwotę przeznaczyć na wejście do namiotu, w którym można zobaczyć istotę nazywaną Minotaurem. To tylko wstęp do opowieści, która krąży własnym labiryntem, nieustannie zmieniając nie tylko historyczne czasy, ale i perspektywy swojej opowieści. Fizyka smutku w całości jest poświęcona pewnej wielopokoleniowej rodzinie, którą obserwujemy w czasie wojen światowych i w okresie powojennym, a nad ich losami wznosi się echo mitycznego Minotaura.

#57 Pierwszy bandzior - Miranda July

Było coś w sposobie, w jaki stała, kiedy to mówiła: szeroko rozstawione stopy, jej duże dłonie w powietrzu, zawieszone w oczekiwaniu. Wyglądała zupełnie jak bandzior, taki, który przyjeżdża do sennego miasteczka, robi  tam wszelkiej maści zamieszanie, a potem znika. Nie była pierwszym bandziorem w historii, którego widziałam, ale pierwszym, który miał długie blond włosy i różowe spodnie z weluru.

Cheryl to postać nieszablonowa - ma nieco ponad czterdzieści lat i mieszka sama. Nie założyła rodziny i z nikim się nie związała. Całą swoją energię przeznacza firmie, w której pracuje. To nie jest typ dobrze znanej czytelnikowi singielki - nie jest przebojowa, nie do końca wie, czego chce i czuje się przytłoczona hermetycznym światem, który sama sobie stworzyła. Obserwujemy jej codzienność i dziwne nawyki, które pozwalają jej na prowadzenie czystego i wygodnego życia, uczestniczymy w fantazjach, które towarzyszą jej codziennym sprawom. Cheryl bardzo chce, aby postrzegano ją jak najlepiej, jednak nieustannie potyka się o własne działania, co tworzy jej tragikomiczny obraz. Do tego wszystkiego wie, że jej wiek to ograniczenie, którego nie jest w stanie pokonać.

Jej życie ulega zmianie, gdy zgadza się na wprowadzenie do własnego domu córki swojego szefostwa - młodej, atrakcyjnej, lecz niezwykle leniwej Clee. Cheryl buduje sobie wyobrażenie najbliższego miesiąca, w którym dziewczyna ma u niej mieszkać, jednak nie jest świadoma, że od samego początku wszelkie jej plany, zakończą się nim rozpocznie ich realizację, a jej współlokatorka, tak odmienna od niej samej, wpłynie na jej życie nieodwracalnie. Nie tylko rozpoczyna walkę o dom i zasady niebrudzenia, ale rozpoczyna grę, która przynosi jej wachlarz redefinicji dotychczasowego bycia.

#56 Powiększenie - Andrew Mayne • PRZEDPREMIEROWO •

 • Premiera 3 kwietnia 2019 roku •

Przed rokiem byłem wykładowca bioinformatyki. Zajmowałem się budowaniem modeli otaczającego nas świata, przydatnych do prognozowania zjawisk. Moja praca była interesująca i miała dalekosiężne konsekwencje, rozwiązywałem zagadki wymierania neandertalczyków i badałem rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. Potem jednak spotkałem na swej drodze seryjnego zabójcę Joego Vika i wszystko się zmieniło.

Przypadek Theo Craya pokazuje, że po konfrontacji z seryjnym mordercą, życie nie może toczyć się tym samym torem. Dotychczasowa kariera uniwersytecka staje się niemożliwa, dlatego wykłady zostają zastąpione pracą na rzecz amerykańskiego wywiadu tropiącego terrorystów. Dotychczasowy, raczej anonimowy bioinformatyk, staje się osobą bardzo medialną, a wrzawa, która wokół niego się dzieje, nie daje mu spokojnie żyć. Każdego dnia jest zasypywany setkami próśb o pomoc w sprawie zaginięć, którymi nie jest w stanie się zajmować - nie tylko ze względów zawodowych, ale przede wszystkim ze względów psychicznych.

Pewnego dnia, przed domem spotyka człowieka, który stara się namówić go do podjęcia działań w sprawie zaginionego syna. Cray wysłuchuje historii, jednak nie wykazuje większego zainteresowania i stara się pozbyć niechcianego gościa. Splot wydarzeń sprawia, że jednak postanawia przyjrzeć się sprawie zaginięcia syna Williama Bostroma - w sprawie, w której nie zrobiono prawie nic. To właśnie bierność organów ścigania, skłania go ku rozpoczęciu własnego śledztwa, mimo że od zaginięcia mija prawie dziesięć lat.

#55 O zmierzchu - Therese Bohman

- Teraz możesz sobie sprawić kota - powiedziała jej koleżanka, kiedy Karolina już się wprowadziła, ale nie chciała mieć żadnego kota, choć tak naprawdę je lubiła. Nie chciała być singielką z kotem, to zbyt stereotypowe i przygnębiające.

Karolina to kobieta zbliżająca się do czterdziestki. Jest wykształcona, ambitna i piękna. W środowisku historyków sztuki cieszy się bardzo dużym uznaniem, a jej publikacje są szeroko komentowane. Można o niej powiedzieć, że jest przykładem współczesnej kobiety wyzwolonej - nie wyszła za mąż i nie urodziła dzieci, ale ma coś w zamian - profesorskie stanowisko na uniwersytecie w Sztokholmie, możliwość prowadzenia szeroko zakrojonych badań nad tym, co uwielbia, czyli nad sztuką i może realizować każdą potrzebę, którą odczuje. Jednak tak naprawdę jej życie nie toczy się wymarzonym torem. Właśnie zakończyła wieloletni związek i przeprowadziła się do małego mieszkania w taniej dzielnicy Sztokholmu. Nie potrafi skupić się na pracy - mimo tego, że cały czas jest czymś zajęta, to jednak podskórnie ma wrażenie, że trwoni swój czas na nieistotne rzeczy. I ciągle zostaje gdzieś w tyle.

#54 Pasujesz tu najlepiej - Miranda July

W dzisiejszych czasach nikt nie interesuje się nikim poza sobą. Ludzie upewniają się, że nie jesteś mordercą i nie zabijesz kogoś, kogo znają, po czym wracają do mówienia o tym, jak to chyba osiągnęli moment przełomowy w swoim związku ze sobą.

Szesnaście opowiadań o ludziach, emocjach i relacjach. Swoisty gabinet osobliwości, w którym wszelkie natręctwa, dziwactwa, obawy, smutki i miłości, są wyolbrzymione do granic, ale jednocześnie pozostają bardzo przyziemne i zwyczajnie. Każdy z bohaterów Pasujesz tu najlepiej doświadcza innych sytuacji i pokazuje swój świat, w którym pełno niełatwych emocji, samotności, odrzucenia i niezrozumienia.

#53 Tajemnice wydarte zmarłym - Emily Craig • PRZEDPREMIEROWO •

• Premiera wydania II 13 marca 2019 roku •

Często myślę, że praca antropologa sądowego przypomina układanie czterowymiarowych puzzli. Zachodzi tu pewna sekwencja zdarzeń: w określonym punkcie przeszłości ktoś został zamordowany lub zginął gwałtowną śmiercią, a może po prostu umarł, pozostawiając po sobie garść kości albo fragment zwłok. Po upływie dni, tygodni, albo nawet lat zjawiam się ja. Próbuję odtworzyć obrazek na pudełku z dostępnych elementów: kości, czaszki, garstki popiołu, ewentualnie jednego lub dwóch przedmiotów osobistego użytku.

Czy katastrofa masowa ma zapach? Jak wygląda twarz zamieszkana przez setki larw? I dlaczego wybierają nos, oczy lub usta? Co czuje człowiek, kiedy dotyka zwęglonych kości? Czy posiadając zaledwie jedną z nich, można ustalić wiek i płeć zmarłego? Emily Craig - doktorantka z tzw. Trupiej Farmy odpowiada nie tylko na te pytania, ale opisuje kulisy swojej pracy, która od praktycznie zawsze była związana z kośćmi.

#52 Vox - Christina Dalcher

Urny wyborcze nie są dla kobiet, do których należy inna sfera życia, niesamowicie ważna i odpowiedzialna. Kobieta jest mianowaną przez Boga strażniczką ogniska domowego. Powinna uświadomić sobie w pełni, że jej rola żony i matki, rodzinnego anioła, jest najświętszym, najbardziej czcigodnym zaszczytem, jakiego mogą dostąpić śmiertelnicy i powinna się wyzbyć jakichkolwiek wyższych aspiracji, nie ma bowiem nic równie wzniosłego, co mogłaby osiągnąć osoba śmiertelna.

Pewnego dnia w Stanach Zjednoczonych Ameryki, prezydent wraz z rządem wydaje zarządzenie, które sprowadza kobiety do roli tła. Każda z nich nosi na nadgarstku bransoletkę liczącą wszelkie wypowiadane słowa, a w całym państwie zostają zamontowane kamery sprawdzające, czy nie korzystają z innych form komunikacji. Prezydent USA nakłada na nie dzienny limit stu słów, zakazuje podróży, zwalnia z zajmowanych stanowisk, nie pozwala na korzystanie z kultury, ale i nie daje perspektyw na zdobycie wykształcenia.

#51 Deutsche nasz. Reportaże berlińskie - Ewa Wanat

Niemcy popełnili wiele błędów, nie chcieli przyznać, że są krajem docelowym dla imigrantów. Nie inwestowali w integrację, Turków osiedlali w gettach. W tym sensie multikulti nie dało rady - ocenia. - Dawaliśmy szansę, ale niczego nie wymagaliśmy, uważając, że oni popracują, zaoszczędzą i wrócą. Teraz wreszcie polityka wobec imigrantów się zmienia. Państwo zaczyna wspierać i wymagać wypełnienia określonych warunków - integracji, respektowania prawa, obyczajów, nauki języka.

Ewa Wanat opisuje współczesny Berlin przez pryzmat historii II Rzeszy na czele z Hitlerem, działania powojenne kształtujące na nowo niemieckie społeczeństwo, perspektywę Muru Berlińskiego, ale też poprzez współczesne problemy - uchodźców, starzejące się społeczeństwo, nastroje polityczne oraz działania państw ościennych. Kiedyś miasto podzielone murem, dzisiaj przestrzeń wielokulturowa, otwarta nie tylko na turystów, ale i na imigrantów.

Deutsche nasz to zbiór reportaży przede wszystkim o Berlinie, ale także i mniejszych miastach, które charakterem i ukształtowaniem społecznym zdecydowanie różnią się od niemieckiej stolicy. Autorka podzieliła swoją książkę na kilka części, które tworzą spójną całość - prowadzą nas przez różne okresy historyczne, doprowadzając do 2017 roku.

#50 Kintsugi. Jak czerpać siłę z życiowych trudności - Tomás Navarro

Kintsugi, kintsukuroi jest dawną sztuką japońską odbudowy tego, co zostało zniszczone. Gdy uszkodzi się ceramika, mistrzowie kintsugi naprawiają ją, używając złota oraz pozostawiając ślady swoich działań, ponieważ ich zdaniem taki przedmiot jest jednocześnie symbolem kruchości, siły i piękna.

Kintsugi, jak czerpać siłę z życiowych trudności to książka-poradnik, który inspiruje do spojrzenia na przeciwności losu jak na kolejne szanse na rozwijanie się i wewnętrzne wzbogacenie, by w dalszej perspektywie stać się silniejszym człowiekiem. Tytułowe kintsugi dosłownie oznacza złote łączenie, a w praktyce stanowi japońską sztukę naprawy potłuczonych wyrobów ceramicznych. Polega na łączeniu elementów potłuczonego naczynia za pomocą laki z dodatkiem sproszkowanego metalu szlachetnego, najczęściej złota. Nie jest to technika, która ma ukrywać pęknięcia - łączenia najczęściej są bardzo dobrze widoczne.

Podobnie jak japońskie kintsugi, filozofia, którą kieruje się Navarro zakłada, że wszelkie życiowe niepowodzenia i przeciwności losu są znakiem, że życie wymaga zmiany, a bólu nie należy ignorować. Wręcz przeciwnie - należy dać mu wybrzmieć, aby w przyszłości zaprocentował, nawet jeśli będzie tworzył nierówne i grube łączenia jak w kintsugi.

#49 Sprawa dla koronera. Kulisy zawodu, który codziennie spotyka śmierć - John Bateson

Koronerzy - jak też członkowie rodzin - muszą pogodzić się z tym, że niekiedy historia czyjeś śmierci jest niekompletna i zapewne nic się nie da z tym zrobić.

Wobec śmierci wszyscy ludzie są równi. Niezależnie od tego, ile mają na koncie, jak wielki jest ich dom i ilu przyjaciół spotyka się z nimi przy piątkowym drinku. Każda smierć ma także swoją historię, o czym najlepiej wie koroner. A przynajmniej w teorii wiedzieć powinien.

Koroner to zawód, który swoją popularność zyskał przede wszystkim dzięki amerykańskim serialom telewizyjnym - w tej chwili praktycznie każde większe miasto ma swój serial CSI. Ale czy tak naprawdę pokazują, jakie obowiązki i zadania na nim spoczywają? Czy są w stanie scharakteryzować profil koronera?

#48 Z nienawiści do kobiet - Justyna Kopińska

Pamiętajmy też, że w Polsce nie ma ustawy o biegłych i tak naprawdę nie istnieje zawód biegłego. To ludzie z tak zwanej łapanki. Prokurator lub sąd wybiera dostępnego biegłego i prosi o opinię.

Z nienawiści do kobiet to zbiór ośmiu reportaży o sprawach, którymi żyła cała Polska. Podobnie jak w książce Polska odwraca oczy, Kopińska sięga po przypadki, które wstrząsnęły opinią publiczną, jednak nikt nie odważył się o nich opowiadać w taki sposób, w jaki robi to Kopińska - rzeczowo, chłodno i precyzyjnie.

#47 Rzecz o ptakach - Noah Strycker

Czy równania potrafią naprawdę wyjaśnić, jak szpaki latają w skoordynowany sposób? Czy fizyka leży u podstaw nawet najbardziej spontanicznych, urzekających przejawów życia na Ziemi? Odpowiedź zależy w pewnym sensie od tego, czy wierzy się w to, że matematyka została odkryta, czy wynaleziona; czy jest to wszechobecna siła, kierująca każdym działanie we wszechświecie, lub czy logika została narzucona przez ludzki mózg.

Ptaki, to zwierzęta, które towarzyszą człowiekowi w różnych sytuacjach. Postrzegamy je zależnie od społecznych uwarunkowań - światopoglądu, który narzuca nam środowisko (tak, m.in. przysłowiowe sroka złodziejka), ograniczeń poznawczych i umiejętności dostrzegania szczegółów. Strycker to człowiek, który poprzez wnikliwą obserwację i fascynację ptakami, potrafi dostrzec to, co dla innych niedostrzegalne. Pisząc Rzecz o ptakach, połączył swoje dotychczasowe wyniki obserwacji z najnowszymi odkryciami ornitologów, ale też z wydarzeniami z przeszłości, co złożyło się na książkę, która stanowi niesamowitą analizę życia kilkunastu gatunków ptaków.

I, co więcej, potwierdza tezę, że te stworzenia są w stanie powiedzieć nam nieco więcej o nas samych - o nas ludziach jak gatunku. Może się wydawać, że stwierdzenie o wykazywaniu typowo ludzkich cech przez ptaki i zachowań zbliżonych do ludzkich, jest zbyt daleko idące, jednak nie możemy niektórym gatunkom ptaków odmówić jednego - kury, sroki, gołębie, czy papugi, wykazują tak niesamowite zdolności w świecie zwierząt, że rzuca to na nie zupełnie inną perspektywę obserwacji. 

#46 Nasz chłopak - Daniel Magariel

Masz mnie posłuchać. Słuchasz? Kiedy się urodziłeś, to znaczy zaraz po porodzie, matka nie chciała cię przytulać, żadnego z was. Oddała mi was od razu, gdy dostała niemowlęta od lekarza. Nigdy nie widziałem czegoś takiego. [...] Dręczyło mnie to przez lata. Pamiętasz, jak to wyglądało, gdy byłeś mały? Przed wojną? - Wojną nazywał rozwód.

Ojciec i dwójka dorastających synów rozpoczynających nowe życie - z dala od przeszłości, która nie była łatwa. Po wygranej batalii, która pozbawiła matkę praw rodzicielskich, mają nadzieje na lepsze jutro, a przede wszystkim na uwolnienie się od tej, która rodzinie szkodziła.

Bez zbędnych wprowadzeń - budowania kontekstu i szkicowania charakterów głównych postaci, autor wrzuca nas w karuzelę wydarzeń następujących tak szybko po sobie, że ciężko złapać oddech. Jednak pozwala narratorowi na krótkie retrospekcje, z których wynika tylko jedno - nic nie jest tu wcale takie pewne, jakby mogło się wydawać.

Przyciągnął mnie do siebie, objął, poklepał po plecach do rytmu pracujących wycieraczek. Niezręczny to był uścisk. Tak przytulasz obcego człowieka, którego chcesz pocieszyć.