#18 Znowu pragnę ciemnej miłości - Joanna Lech

Tytuł: Znowu pragnę ciemnej miłości

Autor: Joanna Lech

Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.

znowu pragnę ciemnej miłości

miłości która zabija

tak o śmierć modli się

skazany

Halina Poświatowska, *** (znowu pragnę ciemnej miłości)

Nie należę do grupy osób lubiących i często czytających poezję, jednak są takie wiersze, które wręcz uwielbiam. Jakiś czas temu czytałam pewien tomik współczesnej poetki i, jeśli czytaliście moją recenzję, to wiecie, że bardzo mocno się nim rozczarowałam, a moja ocena została podwyższona ze względu na piękne grafiki towarzyszące temu zbiorowi złotych myśli.

Jednak w tym przypadku wiedziałam, że nie przeżyję tego samego, bo jeśli Joanna Lech wybrała wiersze Wojaczka, Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, czy Poświatowskiej, to pozostałe muszą dotrzymać im kroku przedstawiając wysoki poziom. A jeśli nie, to zawsze pozostania ta część doskonała.

#17 Bardo - Agnieszka Szpila

Tytuł: Bardo

Autor: Agnieszka Szpila

Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.

Dziewczynka. początkowo wielkości ziarenka maku, wypełniała buchający ciepłem brzuch Haliny po to, by osiemnaście lat później polecieć z rodzicami ("i po co, k*rwa, nam, Zdziśku, to było?!") na wczasy do Szarm el-Szejk i dać się zbrukać Abdulowi, który według Zdzicha nie tyle od małpy, ile od wielbłąda pochodził. [...] A wkrótce potem pasek na jej teście ciążowym zabarwi się nie na niebiesko, ani nawet na różowo, ale - jak będzie opowiadać ze zgorszeniem zwłaszcza po pijanemu Zdzisław - na czarno, bo arabski beduin na zawsze pozostanie dla Zdzicha czarnuchem.

Rzadko czytuję satyrę, jednak, gdy zobaczyłam na okładce książki Bardo hasło "Powieść lustro, w którym przejrzy się cała Polska", wiedziałam, że na pewno ją przeczytam. I miało być to zwierciadło, w którym odbite twarze miały nie być sympatyczne ani ładne

#16 Bluzgaj zdrowo. O pożytkach z przeklinania - dr Emma Byrne

Tytuł: Bluzgaj zdrowo. O pożytkach z przeklinania.

Autor: Emma Byrne

Wydawnictwo: Wydawnictwo Buchmann

Recenzja przedpremierowa - przemiera 20 czerwca 2018 roku.

Osobiście wierzę, że przeklinanie zaczęło się bardzo wcześnie i było w rzeczy samej jedną z pierwszych inspiracji do rozwoju języka. Myślę nawet, że nie stalibyśmy się najliczniejszym gatunkiem naczelnych, gdybyśmy wcześniej nie wynaleźli przekleństw. Jak już wiemy, bluzgi pomagają nam w walce z bólem i frustracją, wzmacniają więzi społeczne w grupie i są dobrym sygnałem, że zaraz możemy wybuchnąć, więc jakoś zapobiegają przemocy. Bez nich bylibyśmy ograniczeni do gryzienia, skakania sobie do oczu i obrzucania się gównem.

Gdy byłam kilkanaście dni temu w Berlinie, wraz z moich chłopakiem zaczęliśmy rozmawiać o przekleństwach w naszym ojczystym języku, porównując je do niemieckich. Pamiętam, że z moich ust padło wyrażenie „Kto nigdy nie rzucił ku*wą, niech pierwszy rzuci kamieniem.”, a także pokusiłam się o sformułowanie fenomenu czasownika je*bać, któremu wystarczy dodać odpowiedni przedrostek i mamy nowe słowo na każdą okazję. Kilka dni później dostałam propozycję otrzymania od Grupy Wydawniczej Foksal przedpremierowo książki Bluzgaj zdrowo. O pożytkach z przeklinania, której autorką jest dr Emma Byrne, a ukaże się nakładem Wydawnictwa Buchmann. I teraz niech rzuci kamieniem ten, kto nigdy w życiu nie zaklnął, czy to po swojsku, czy też w obcym języku ;)

#15 Polska odwraca oczy - Justyna Kopińska

Tytuł: Polska odwraca oczy

Autor: Justyna Kopińska

Wydawnictwo: Świat Książki

Mariusz nie jest psychopatą, ludzie nie biorą pod uwagę, że po pierwsze, te zabójstwa były dawno, a po drugie, nie wiadomo, kim byłyby te dzieci. Może wyrosłyby na zabójców lub złodziei. Kto włóczy się samotnie przy rzece w wieku kilkunastu lat? To dopiero brak odpowiedzialności!

Polska odwraca oczy to zbiór szesnastu reportaży autorstwa Justyny Kopińskiej. Dziennikarka porusza w swojej książce tematy i wydarzenia, które dla przeciętnego obywatela są niezrozumiałe, odstręczające, a czasem wręcz obrzydliwe. Wszystko to jest oprawione w surowy język i dosadność opisu. Nie ma usprawiedliwiania, głębokiej analizy - główną treścią jest pokazanie sytuacji takimi, jakie były.

#14 Purezento - Joanna Bator

Tytuł: Purezento

Autor: Joanna Bator

Wydawnictwo: Wydawnictwo Znak

Życie polega na rozwoju i umieraniu. Niektóre rzeczy po prostu się rozpadają. Nie da się ich wskrzesić. Jednak każdy z nas zniszczył kiedyś coś cennego i żywego, niechcący albo w gniewie. Ze strachu, słabości albo przez zaniedbanie każdy z nas utracił jakąś rzecz, która jest niemożliwa do zastąpienia. Szkody są różnego rodzaju. Czasem coś wyszczerbia się tyko albo pęka na dwoje. Czasem jednak rozsypuje się na drobne kawałki. Można taką rzecz wyrzucić albo schować głęboko. Czasem myślimy, że to co schowane, naprawi się samo. Ale to niemożliwe. […] Trudniej jest naprawić to, co zniszczyliśmy. Każdy z nas tego próbował. Skleić, załatać, pozszywać to co zepsute.

Purezento znaczy prezent, a książka Joanny Bator to opowieść o powracaniu do równowagi i do życia. Historia naprawiania rzeczy i samego siebie, a także o radzeniu sobie z traumatycznymi przeżyciami.

Główną bohaterką jest młoda kobieta, która zmaga się z traumą po stracie wieloletniego partnera oraz z prawdą, którą odkryła po jego śmierci - nie była jedyną. I, choć stare porzekadło głosi, że czas leczy rany, to w jej przypadku jest zupełnie odwrotnie - im więcej go mija, tym bardziej rozdrapuje bolesne wspomnienia i tym bardziej pogrąża się w depresji. Jej strach i mroczne wyobrażenia przybierają kształt rekinów. Gdy coś się sypie, albo, gdy piętrzą się przed nią trudności, ma wrażenie, że żarłacze pływają wokół niej, ocierają się o jej łydki, dotykają włosów.

#13 Nowakowie. Kruchy fundament - Barbara Sęk

Tytuł: Nowakowie. Kruchy fundament.

Autor: Barbara Sęk

Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.

Recenzja przedpremierowa - premiera 6 czerwca 2018 roku.

Rodzina to misterna budowla. Bardzo delikatna materia. Drobny błąd konstrukcyjny… poluzowana cegła, jedna poluzowana cegła w końcu wypadnie, a wtedy wszystko zacznie się sypać. Pozostanie ruina.

Małgorzata i Krzysztof, to małżeństwo z kilkunastoletnim stażem oraz czwórką dzieci, z których trójka jest już na progu dorosłości, a najmłodsze stawia pierwsze kroki w przedszkolu. Na pierwszy rzut oka wydają się być przeciętną rodziną, której finansowo powodzi się jednak znacznie lepiej niż statystycznemu Nowakowi. I w tym cały sęk - z jednej strony jest to rodzina jakich wiele, ale z drugiej kryje za sobą głęboko ukryte dramaty.

#12 Muszę to wiedzieć (Need to know) - Karen Cleveland

Tytuł: Muszę to wiedzieć (Need to know)

Autor: Karen Cleveland

Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.

Recenzja przedpremierowa - premiera 20 czerwca 2018 roku.

- Od jak dawna pracujesz dla Rosjan? [...]
- Dwadzieścia dwa lata.

Praca w CIA, to praca na więcej niż etat z nadgodzinami - to praca, która pochłania całe życie. I tego codziennie doświadcza Vivian, analityczka CIA, zajmująca się Federacją Rosyjską i tzw. śpiochami - uśpionymi rosyjskimi agentami. Kobieta stoi za powstaniem programu Athena, który daje między innymi dostęp do komputerów szpiegów. Przeglądając laptopa Jurija Jakowa, natrafia na zdjęcie, które wywraca całe jej dotychczasowe życie do góry nogami. Przeszłość wydaje się być tylko złudzeniem, a przyszłości wydaje się nie być wcale.

Peter klika i pojawia się lista z pięcioma zdjęciami. Przesuwa kursor na górę ekranu i zmienia widok z listy nazw plików na duże ikony. Na ekranie natychmiast pojawia się pięć fotografii. Niejasno dostrzegam na pierwszej z nich okrągłe okulary, a na drugiej - jaskrawopomarańczowe włosy. Moje spojrzenie skupia się jednak na tej trzeciej. Na Matcie. Ale to wcale nie jest Matt.