Tytuł: Znowu pragnę ciemnej miłości
Autor: Joanna Lech
Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.
znowu pragnę ciemnej miłości
miłości która zabija
tak o śmierć modli się
skazany
Halina Poświatowska, *** (znowu pragnę ciemnej miłości)
Nie należę do grupy osób lubiących i często czytających poezję, jednak są takie wiersze, które wręcz uwielbiam. Jakiś czas temu czytałam pewien tomik współczesnej poetki i, jeśli czytaliście moją recenzję, to wiecie, że bardzo mocno się nim rozczarowałam, a moja ocena została podwyższona ze względu na piękne grafiki towarzyszące temu zbiorowi złotych myśli.
Jednak w tym przypadku wiedziałam, że nie przeżyję tego samego, bo jeśli Joanna Lech wybrała wiersze Wojaczka, Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, czy Poświatowskiej, to pozostałe muszą dotrzymać im kroku przedstawiając wysoki poziom. A jeśli nie, to zawsze pozostania ta część doskonała.
Zrób coś, abym rozebrać się mogła jeszcze bardziej
Ostatni listek wstydu już dawno odrzuciłam
I najcieńsze wspomnienie sukienki także zmyłam
I choć kogoś nagiego bardziej ode mnie nagiej
Na pewno mieć nie mogłeś, zrób coś, bym uwierzyła
Zrób coś, abym otworzyć się mogła jeszcze bardziej
Już w ostatni por skóry tak dawno mi wniknąłeś
Ze nie wierzę, iż kiedyś jeszcze nie być tam mogłeś
I choć nie wierzę by mógł być ktoś bardziej otwarty
Dla ciebie niż ja jestem, zrób coś, otwórz mnie, rozbierz.
Rafał Wojaczek, Prośba
Tomik Znowu pragnę ciemnej miłości to zbiór kilkudziesięciu historii o miłości. Stanowi podróż, w której spotykamy różne odcienie tego uczucia - poznajemy namiętność duchową i namiętność cielesną. Niejako wchodzimy do intymności poetów, doznając zmysłowości jaka towarzyszy ich miłości. Słyszymy czułe szepty kochanków, ciche wyznania, ale i czujemy niewypowiedziane tęsknoty.
A czy kiedyś zastanawialiście się czym tak naprawdę jest miłość? Najogólniej można powiedzieć, że są to pewne relacje, zachowania i postawy między ludźmi. Można rozpatrywać ją na płaszczyźnie psychologicznej, filozoficznej, religijnej czy też biologicznej. Chrześcijaństwo definiuje miłość jako dążenie bytu do dobra. Erich Fromm uważał, że jest sztuką i żeby nauczyć się kochać, człowiek powinien najpierw opanować teorię, a dopiero po tym zająć się częścią praktyczną. A Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przypisała miłość do chorób psychicznych - nadano jej numer F63.9.
A czy kiedyś zastanawialiście się czym tak naprawdę jest miłość? Najogólniej można powiedzieć, że są to pewne relacje, zachowania i postawy między ludźmi. Można rozpatrywać ją na płaszczyźnie psychologicznej, filozoficznej, religijnej czy też biologicznej. Chrześcijaństwo definiuje miłość jako dążenie bytu do dobra. Erich Fromm uważał, że jest sztuką i żeby nauczyć się kochać, człowiek powinien najpierw opanować teorię, a dopiero po tym zająć się częścią praktyczną. A Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przypisała miłość do chorób psychicznych - nadano jej numer F63.9.
Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
lecz widać można żyć bez powietrza!
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Miłość
Znowu pragnę ciemnej miłości jest zbiorem twórczości z XX i XXI wieku. Znalazły się w nim wiersze zarówno poetów nieżyjących, znanych szerszej publice - Tadeusza Różewicza, Haliny Poświatowskiej czy Rafała Wojaczka, jak i wiersze początkujących poetów w osobie samej Joanny Lech, Jakobe Mansztajna czy też Agnieszki Wolny-Hamkało.
Utwory w tomiku nie są przypadkowe. Zostały subiektywnie wybrane przez Joannę Lech, zamykając wszystko w jednym słowie - miłość. I tak, jak się spodziewałam, nie są tworem skierowanym na stylistykę współczesnej popkultury. Odnajdziemy w nich głębie uczuć, poczujemy smutek i stratę, ale też doznamy uniesień.
Całość została przepięknie wydana - w sposób minimalistyczny, ale bardzo wymowny. Motywem głównym są gwiazdy z okładki, które na wybranych stronach przekształcają się w różne obrazy - zwierzęta, drzewa i ludzi - wszystko jest miłością.
Ocena:
Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu W.A.B.
mo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz